به ادامه مطلب مراجعه کنید
در اين عكس تركيبی، كهكشان های شاخك (آنتن، Antennae) كه فاصله شان تا زمين 62 ميليون سال نوری است، به تصوير كشيده شده اند.
تصوير تازه، تركيبی از تصويرهای گرفته شده توسط رصدخانۀ پرتوی ايكس چاندرا (قسمت های آبی)، تلسكوپ فضايی هابل (قسمت های طلايی و قهوه ای) و تلسكوپ فضايی اسپيتزر (قسمت های قرمز) است. داده های به كار رفته در تهيۀ اين تصوير، در سال های 1999، 2003، 2004 و 2005 جمع آوری شده است. نام كهكشهان های شاخك، از بازوهای بلند شاخك مانندشان گرفته شده كه در نماهای زاويۀ ديد باز اين سامانۀ كهكشانی ديده می شوند. اين اشكال توسط نيروهای كشندیِ ايجاد شده در برخورد، ساخته شده اند.
| منبع : hubblesite.org |
تمام عکس ها با دوربین های سه بعدي با کیفیت بالای مارس اکسپرس
((High resolution Stereo camera وياHRSC
گرفته شده اند.
اطلاعات ارسال شده توسط مدار گرد
Mars Express
(مدار گرد مريخ)به دانشمندان و عموم نگاهی کاملاً جدید از سياره بهرام می دهد.
دره ماریز: شکاف کارما تنها یک قسمت کوچک از سیستم دره ای است که دره ماریز را تشکیل می دهد، این شکاف درة غول پیکر از سمت غرب به شرق و با طول
500Km
و در عرض 13 درجه جنوبی کشیده شده است. عریض ترین قسمتهای شکاف از 60 تا 100 كيلومتر گسترده شده اند و عمیق ترین قسمتهای کف دره با حدود 8-9 كيلومتر عمق، پایین جلگه های مجاور کشیده است.
باترکیب عکسها مثل این اطلاعات طیفی،دانشمندان تاریخ زمین شناسی دره ماریز را باهم ترکیب می کنند . این عکس ها حدوداً 3-4 بار به صورت عمودی بزرگ شده اند.
رسوبات منجمد : این عکسهای
HRSC
بقایای یخچالی را نشان می دهند که به سرازیری می خزند تا دهانه را پر کنند .این دهانه ها در عرض 38 درجه جنوبی و طول 104 درجه غربی یعنی در نزدیکی حاشیه شمالی آبگیر هلاس قرار دارند. دهانه بزرگتر 17 كيلومتر عرض دارد.
منظره بالایی نشان می دهد که دانشمندان می توانند عکسهای گرفته شده سه بعدي دوربین را ترکیب و شبیه سازی سه بعدی درست کنند. برجستگی عمودی 30 بار بزرگتر از جنوب شرقی بالاست.
رنگی و سه بعدي بودن تصاویر واقعی عکسها به طور حیرت انگیزی اين امكان را فراهم می کنند تا به دانشمندان و عموم مردم احساس جزئی دست می دهد،که گویا فضانورد واقعی هستند .
درسمت راست علت طغیان کانال:این عکس ازمناطق ياني چووس
(Iani choos )
ودرة آرس تحول بین عوارض بی نظم زمین و طغیان بزرگ کانال های مریخ را نشان می دهد. نواحی برآمده ( سمت چپ پایین)احتمالاً وقتی شکل گرفته اند که یخ زیر زمینی به طور ناگهانی آب شده و باعث فروپاشی زمین هایی می شود که رویشان یخ بوده است. آبی که طی یک سیل عظیم به سطح هجوم آورده ورودی هايی به درة آرس تراشیده است. ( مرکز بالای عکس)
مسير ياب ناسا
(Path finder)
، کمی دورتر و در پایین رود در این دره در جولای 1997 فرود آمد.
کلاهک قطبی : این تصویر سه بعدی از کلاهک قطبی شمال، یخ آب وصخره هایی با ارتفاع 2 کیلومتر را نشان می دهد. به تودة شنهای تیره داخل گودی در سمت چپ-پایین عکس توجه کنید.آنها احتمالاً از خاکسترهای آتش فشانی باد آورده ساخته شده اند. برجستگی عمودی حدود 4 بار بزرگتر شده است. دلایل وجود عوارض لایه لایة عادی زمین در مناطق قطبی مریخ تقریباً پیدا شده است
دنیای یخ زده : آیا ما یک دریای یخ زده که با غبار پوشیده شده ، می بینیم یا گدازه های آتش فشانی یخ زده؟
دانشمندان به شدت درباره تفسیر این عکس HRSC در جلگة تخت الیسیوم، که نزدیک استوای سياره بهرام است، بحث می کنند. برای مدافعان نظریة دریای یخ زده، صفحات تاریک، به کلک هایی شناور روی یخها ، مانند نواحی قطبی زمین می مانند. اما دانشمندان دیگری اكثراً فکر می کنند که آن صفحات گدازه های یخ زده اند. کمیابی دهانه ها این طور معنی می دهد که این ناحیه تنها چندین میلیون سال سن دارد.
دهانه های برخوردی : دهانة هُلدن با 150 کیلومتر عرض (كه به احترام ادوارد اس هلدن، منجم آمریکایی نامگذاری شده) توسط یک برخورد در حدود 5/3 میلیارد سال پیش بوجود آمده است .درة اوزبوی در سمت چپ – پایین دهانه قرار دارد. ممکن است روزگاری دراین دره آب جریان داشته است، که یک دریاچه را درون دهانه و در زمان ابتدایی تاریخ سياره بهرام شکل داده است. فضاپیمای روح ناسا
(Spirit)
درون دهانة گوسف فرود آمد، که آن هم درون درة ای قرار دارد.
قلة مرکزی: وقتی که یک سیارک یا دنباله دار با سطح سیاره ای برخورد می کند، دهانه ای حفر می کند. در برخوردهای شدید قسمت مرکزی کف دهانه به سمت بالا باز می گردد.
برخی موادکه لبه های اصلی را شکل می دهند به داخل فرو می ریزند.این فرآیند ها یک یا چند قلة کوچک خلق می کنند. این شکل کوهستان های مرکزی دهانة 100 کیلومتر نیکوسون را نشان می دهد که تقریباً روی استوا قرار دارد. این کوهها توسط باد فرسایش یافته اند
آتشفشان محافظ: این تصویرکه بصورت غیرافقی بزرگ شده به مامنظره ای جنوبی ازقلة دهانة هدریاکا پترا
(Hadriaca patera)
می دهد ، آتش فشانی باستانی که حدود 1 تا 2 کیلومتر بالاتر از احاطه کننده هایش در لبة شمال شرقی آبگیر هلاس ارتفاع دارد.
کناره های فرسایش یافته و حفره حفره بیشتر رسوبات را با استفاده از جریان های آتش فشانی که محتوی خاکستر آتشفشانی، آب و گاز هستند، تشکیل می دهند.
دهانه های باچگالی کم درکالدرا،که حدود 60 کیلومتر عرض دارند،فعالیت نسبتاً تازه ای رانشان می دهند. آب درة دائو را بوجود آورده، دره ای که در بالای عکس است.
