ستاره شناسان از طريق شبيه سازي رايانه اي موفق به كشف چگونگي شكل گيري ستاره ها در اطراف سياهچالهاي حجيم شدند.
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان از گذشته در جستجوي چگونگي شكل گيري ستاره ها بوده و معتقد بودند كه ستاره ها طي فرايند شكافته شدن ابرهاي ملكولي حجيم در اثر نيروي هاي گرانشي قدرتمند به وجود مي آيند.
اين ستونهاي از گازهاي فوقالعاده داغي تشكيل شدهاند كه الكترونها از اتمهاي آن جدا شدهاند و به يونهايي تبديل شدهاند كه تحت تاثير ميدان مغناطيسي، به اين طرف و آن طرف كشيده ميشوند. دماي اين ابر به يك ميليون درجه كلوين بالغ ميشود.
به ادامه مطلب مراجعه کنید
رد. اين تلسكوپ لوسيفر (ابليس) نام دارد و در كنار رصدخانه واتيكان ساخته شده است!
به ادامه مطلب مراجعه کنید
كشف چگونگي شكل گيري ستاره هاي اطراف سياهچالها
ستاره شناسان از طريق شبيه سازي رايانه اي موفق به كشف چگونگي شكل گيري ستاره ها در اطراف سياهچالهاي حجيم شدند.
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان از گذشته در جستجوي چگونگي شكل گيري ستاره ها بوده و معتقد بودند كه ستاره ها طي فرايند شكافته شدن ابرهاي ملكولي حجيم در اثر نيروي هاي گرانشي قدرتمند به وجود مي آيند.
به ادامه مطلب مراجعه کنید
|
مطابق اعلام سازمان ملی هوافضای ایالات متحده، ناسا این سازمان بودجهای 30میلیون دلاری را به بهترین مأموریتهای تجاری سفر به ماه اختصاص خواهد داد. به گزارش نیوساینتیست، مایکل براکوس سخنگوی دفتر مرکزی ناسا در واشینگتن هدف از اختصاص این بودجه را استفاده از فعالیتهای پراکنده فضانوردی عنوان کرده است که دارند برای دریافت جوایز گوگلایکسپرایز با یکدیگر رقابت میکنند. جوایز 20میلیون دلاری این رقابت که از سال 2007/1386 آغاز شده به نهادهای غیردولتی تعلق خواهد گرفت که پیش از پایان سال 2012/یازدهم دیماه 1391 بتوانند کاوشگری را روی کره ماه فرود بیاورند. در حال حاضر 21 تیم مختلف دارند برای اجرای موفق پروژهها و دستیابی به این جوایز تلاش میکنند. (میتوانید تعدادی از پیشنمونهها را اینجا تماشا کنید) براکوس میگوید: «ناسا معتقد است میتواند از این مأموریتها درسهای تازهای بگیرد. رقم نهایی 30میلیون دلار تعیین شده و حداکثر به هر مأموریت 10میلیون دلار تعلق خواهد گرفت. دادههایی که به زمین ارسال خواهند شد، میتوانند در سالهای آتی و مأموریتهای آینده مورد استفاده قرار بگیرند». آپولو 3 و هزینه فناوری دیوید گامب، مدیر استروبوتیکتکنالوژی یکی از شرکتکنندگان در رقابت ایکسپرایز میگوید: «ناسا موفق شده فضانوردان و رباتهای متعددی را به ماه بفرستد با این حال استفاده از فناوریهای تازه و ایدههای جدید مطمئنا سودمند خواهد بود. انسان زمانی پا روی ماه گذاشته که تلویزیونها لامپ خلاء داشتهاند و کامپیوترها از کارت منگنه استفاده میکردهاند. توان محاسباتی ام.پی.تریپلیرهای امروزی به مراتب بیشتر از آپولو است که با آن فضانوردان به ماه سفر کردهاند». ناسا بخش اعظمی از این بودجه را پس از انجام مأموریتها در اختیار تیمهای برنده قرار خواهد داد اما رقمی حدود 1.5میلیون دلار برای اطلاعات هر مأموریت و فناوریهای به کار گرفتهشده، میتواند پش از انجام مأموریت به تیمهای برگزیده تعلق بگیرد. احتمالا بخشی از این تخصیص بودجه و استفاده از اطلاعات مأموریتهای تجاری به کشمکش میان ناسا و کاخ سفید برای لغو یا ادامه سفرهای فضایی برمیگردد. شاید اولین سفر بعدی فضانوردان ناسا به ماه سال 2020/1399 میلادی باشد و شاید رویکرد تازه کنگره به تصویب بودجهای جدید و سرعت بخشیدن به سفرهای فضایی منجر شود. در هر صورت اولین سفر به خردهسیارکها در سال 2025/1404 پیشبینی شده و فناوری میتواند بخش مؤثری از آنرا شکل دهد. |
| منبع : khabaronline.ir |
احتمالا شما از سایت آقای هاوکینگ تابحال بازدید کرده اید
این سایت به ۱۱ زبان قابل دسترسی می باشد
اما متاسفانه زبان فارسی جز آن ۱۱ زبان نیست
من با جست و جو در سایت آقای هاوکینگ ۴ ایمیل ایشون را پیدا كردم
If you wish to send an email to Professor Hawking you may do so by mailing
درصورتي كه تمايل به ارسال ايميل به پروفسور هاوكينگ را داريد از طريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :
If you are a journalist requesting information, please contact the PA
درصورتي كه شما يك روزنامه نگار ي هستيد كه درخواست اطلاعات داريد ازطريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :
If you are having problems accessing this sitehttp://www.hawking.org.uk, please contact
درصورتی که شما مشکلی در دسترسی به این سایت (سایت آقای هاوکینگ ) دارید از طریق ایمیل زیر تماس حاصل نمایید :
Graduate_Assistant@damtp.cam.ac.uk
If you have any comments on the content of this site or how it might be improved, please contact
اگر نظري راجع به اين سايت (سايت آقاي هاوكينگ ) كه چگونه مي تواند بهبود يابد داريد از طريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :
Graduate_Assistant@damtp.cam.ac.uk
درصورت استفاده از مطالب وبلاگ ذكر منبع را فراموش نكنيد!!!!!
اخترشناسان انگلیسی موفق شدند با عکسبرداری از حلقههای تاج خورشیدی و تغییرات میدان مغناطیسی، امواج صوتی حاصل از این فرآیند را شبیهسازی کرده و برای نخستین بار، به آواز جو خارجی خورشید گوش دهند.
ابوالفضل کریمی: خورشید تاکنون الهامبخش صدها شعر و آهنگ بوده، اما اکنون دانشمندان متوجه شدهاند که این ستاره در مرکز منظومه شمسی ما موسیقی خاص خود را تولید میکند.
به گزارش تلگراف، ستارهشناسان دانشگاه شفلد برای اولین بار توانستهاند هارمونیهای موسیقی ترسناکی را که توسط میدان مغناطیسی اتمسفر خارجی خورشید تولید میشود، ضبط کنند.
آنها متوجه شدند حلقههای مغناطیسی عظیمی که به دور لایه خارجی اتمسفر خورشید حلقه زده و به حلقههای تاج مشهورند، مانند سیمهای آلات موسیقی به لرزش درمیآیند. در موارد دیگر نیز آنها مانند امواج صوتی عبوری از میان ابزارهای موسیقی بادی رفتار میکنند. تاج خورشیدی، خارجی ترین بخش جو خورشید است که از روی زمین فقط در زمان خورشیدگرفتگی کلی دیده میشود.
با استفاده از تصاویر ماهوارهای تهیه شده از این حلقهها که طولشان به یکصدهزار کیلومتر هم میرسد، دانشمندان توانستند این لرزشها را به صدا تبدیل کرده و با تغییر فرکانس، آن را برای انسان قابل شنیدن کنند.
پروفسور روبتوس فون فیشیبنبرگن، مدیر گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی در دانشگاه شفلد در این باره گفت: «شنیدن صداهای تولید شده از چنین منبع بزرگ و قدرتمندی بسیار زیبا و هیجان انگیز بود. این نوعی صداست که دارای هارمونی است. این آزمایش راه جدیدی را برای شناخت خورشید فراهم کرده و به ما بینشی جدید در مورد فیزیک حاکم در لایههای خارجی این ستاره میدهد که دمای آن به میلیونها درجه میرسد».
تصور میشود که حلقههای تاج خورشیدی در تولید شرارههای خورشیدی نقش دارند، فوران ذرات باردار بسیار پرانرژی از سطح خورشید که در فضا پراکنده میشوند و منجر به ایجاد پدیدهای موسوم به آبوهوای خورشیدی میشوند. زمانی که فعالیت خورشید و در نتیجه شرارههای خورشیدی افزایش پیدا میکند، توفانهای فضایی به راه میافتند که میتواند نتایج فاجعهباری روی زمین داشته باشد، مانند آسیب رسیدن به ماهوارهها، نابودی تجهیزات الکترونیکی، افزایش بیشاز حد دمای شبکههای برق بخصوص در مدارهای نزدیک به قطب.
هفته گذشته نیز ناسا هشدار داد که فعالیت خورشید پس از یک دوره فعالیت کم، در حال افزایش است و تا سال 2013 مقادیر بیسابقهای از انرژی مغناطیسی در داخل منظومه شمسی منتشر خواهد شد.
پروفسور فیشیبنبرگن در این باره گفت: «مطالعه موسیقی خورشید، روش جدیدی را برای فهم و پیشبینی شرارههای خورشیدی قبل از تولیدشان فراهم خواهد کرد. حلقههای تاج بر اثر امواج انفجاری حاصل از انفجارهای روی سطح خورشید از سمتی به سمت دیگر لرزش پیدا میکند. ما همچنین متوجه شدیم که این حلقهها به سمت عقب و جلو لرزش پیدا میکنند و به این ترتیب میتوانند رفتار امواج صوتی در آلات موسیقی بادی را تقلید کنند».
تحقیقات پروفسور فیشیبنبرگن در قالب پروژهای به نام سانشاین انجام شده که هدف از آن، فهمیدن و مهار انرژی خورشیدی است. خودش در این باره میگوید: «این حلقهها مانند سیمهای گیتار یا باد داخل سازهای بادی نوسان میکنند. با کمک این یافته میتوان روشهای جدیدی برای فهم فیزیک حاکم در اتمسفر خورشید ابداع کرد»
طراحی هنری توسط J Vidal-Madjar، ناسا، کپی رایت IMCCE-CNRS.
چقدر احتمال برخورد مریخ با زمین وجود دارد؟ در اثر ادامه بی نظمی های مدارهای سیاره ای در منظومه شمسی، زمین و مریخ به یکدیگر بسیار نزدیک می شوند و حتی احتمال برخورد آنها نیز وجود دارد.
حتماً شما نیز خبرهای گوناگونی در رابطه با سال 2012 شنیده اید. البته اکثر رسانه ها و مراکز فضایی جهان با دلایل قاطع امکان وقوع آنرا رد کرده اند. اما نظریه خروج سیارات از مدار خود و احتمال برخورد آنها با یکدیگر داستان دیگریست. برخلاف سال 2012 این نظریه کاملاً علمی و تایید شده بوده و در حقیقت نتیجه تحقیقات خود این مراکز فضایی است. تنها سوالی که پیش می آید این است : چه زمانی این حادثه به وقوع خواهد پیوست؟
آینده دردناکی در انتظار منظومه شمسی است.
شبیه سازی های کامپیوتری جدید نشان داده شانس کمی وجود دارد که در اثر تداخلات مداری سیارات طی چند میلیارد سال آینده یک برخورد بین زمین با عطارد، مریخ یا زهره به وقوع بپیوندد. عطارد علی رغم اندازه کوچکش در منظومه شمسی بیشترین ریسک را داراست.
نتایج کامپیوتری نشان می دهد یک درصد این شانس وجود دارد که بزرگ شدن مدار عطارد به حدی برسد که این سیاره در طی مسیر خود به دور خورشید مدار زهره را قطع نماید.
بر اساس تحقیقات انجام گرفته "دوزخ سیاره ای" به وقوع خواهد پیوست و عطارد یا از منظومه شمسی به بیرون رانده خواهد شد و یا با خورشید یا سیاره همسایه اش (مثل سیاره زمین) برخورد خواهد کرد.
تصویری گرافیکی از برخورد زهره با زمین
گرگوری لافلین (Gregory Laughlin) از دانشگاه کالیفرنیا می گوید: "نتایج را درست مثل لیوان آبی که 99 درصد آن پر و یک درصد آن خالی است می بینیم. در حالی که احتمال وقوع یک برخورد در طی میلیاردها سال آینده وجود دارد اما در واقع این برخورد بسیار غیر محتمل است."
سردرگمی منظومه شمسی
محققین جیک لاسکار (Jacques Laskar) و مایکل گاستین (Mickael Gastineau) از رصدخانه پاریس تعداد 2501 سناریو را برای مدارهای سیاره ای مختلف با شبیه سازهای کامپیوتری بررسی نمودند. اغلب نتایج به دست آمده هیچ برخوردی را به همراه نداشت و این درحالی است که 25 مورد از آنها منتهی به قطع مدار عطارد می شد.
بر طبق شبیه سازی های انجام گرفته اگر افزایش طول مدار عطارد منجر به برخورد این سیاره با خورشید یا سیاره زهره گردد مابقی منظومه شمسی زیاد تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت.
اما اگر تغییرات مداری عطارد باعث حرکت آن به سوی یکی دیگر از سیارات داخلی منظومه شمسی گردد احتمالا منجر به برخورد زهره یا مریخ با زمین خواهد شد.
در ابتدا احتیاج است که عطارد با نیروی گرانشی مشتری ناپایدار و بی ثبات گردد و بعد خود منجر به ناپایداری مریخ شده که در نهایت باعث می شود به زمین بسیار نزدیک گردد. تنها در این صورت است که مدار زهره ناپایدار شده و باعث برخورد آن با زمین می گردد.
دانشمندان در زمان بررسی داده ها متوجه شدند که تنها در 5 مورد احتمال دارد که مریخ از منظومه شمسی به بیرون پرتاب شود و در 200 مورد دیگر با اجرام آسمانی دیگری برخورد خواهد کرد ( که 48 مورد آن مربوط به زمین بود )
لافلین در مطالعه ای در سال 2001 احتمال پرتاب زمین به بیرون را یک در 100000 تعیین نمود.
همانطور که سیارات به اطراف حرکت می کنند تراژدی های مختلفی در انتظارشان است. شواهدی از چنین برخوردهایی در منظومه های سیارات خاراجی دیده شده است، از جمله اینکه احتمالا 2M1207B از برخورد و ترکیب دو سیاره به وجود آمده است.
و ماه حدوداً 4 میلیارد سال قبل زمانی شکل گرفت که یک سیاره به اندازه مریخ با زمین برخورد کرد.
دلایل بسیار محکم
نتایج مدل جدی جدید شواهد و مدارک بسیار محکمی برای آینده منظومه شمسی فراهم آورده.
لافلین در SPACE.com گفت: "اینها اولین محاسباتی هستند که به درستی و با قطعیت به سوالات همیشگی درباره منظومه شمسی پاسخ گفته است." چرا که مدل لاسکار و گاستین بر پایه معادلات نابرابری میانگین (non-averaged equations) بوده و نسبیت عمومی را نیز محاسبه می کند. در مدل های قبلی حرکات سیاره ای بر پایه معادلات برابری میانگین بود و اثرات نسبیت عمومی را شامل نمی شد.
زمانی که سیارات مورد نظر به نزدیکی برخورد می رسند برای پیش بینی های دقیق و درست چنین معادلاتی خوب جواب نمی دهد. در واقع نسبیت عمومی اثر گرانش بر زمان و فضا را نادیده می گیرد. که این دو نقش مهمی در سناریوی برخورد بازی می کنند.
لافلین می گوید: "مدار عطارد کمی بیضی شکل است و خورشید به جای اینکه در مرکز قرار داشته باشد در یک سمت این بیضی قرار گرفته. پس از یک مدت زمان طولانی (مثلا 100000 سال) جهت گیری مدار عطارد تغییر می یاید. نسبیت عمومی به این تغییر سرعت می بخشد و خود باعث می شود تا احتمال اینکه مشتری بتواند اثرات عظیمی بر روی مدار عطارد داشته باشد کاهش یابد
| ||
|
فيزيكدانان كوانتمي دانشگاه كاليفرنيا كشف عجيبي كرده اند كه به گونه اي نشان مي دهد جسمي كه در مقابل يك فرد قرار گرفته و ديده مي شود مي تواند به صورت همزمان در جهاني موازي نيز وجود داشته باشد. به گزارش مهر، اين كشف به واسطه ذره اي كوچك و فلزي انجام گرفته است؛ براده اي به قطر يك تار مو، جسمي كه بسيار ريز است اما در عين حال مي توان آن را با چشم غير مسلح نيز مشاهده كرد. دانشمندان اين ذره را در كاسه اي مخروطي و تاريك سرد كرده و تمامي هواي اطراف آن را به منظور حذف ارتعاش خارج كردند. سپس محققان ذره را مانند يك دياپازون حركت داده و مشاهده كردند ذره در زماني واحد حركت كرده و متوقف مي شود. چگونه اين پديده را درك كنيم؟ براي درك اين پديده كه كاملا غير ممكن به نظر مي رسد، بايد بسيار بسيار كوچك انديشيد، حتي كوچكتر از اتمها، الكترونهايي كه به دور هسته اتم در گردشند، در آن واحد در حالتهاي چند گانه حركت مي كنند كه ثابت كردن آنها تقريبا غير ممكن است. به بيان ساده تر مي توان گفت زماني كه فردي در شهر اكلاهاما به ديدن مادر خود مي رود در جهان موازي كه ذرات اتمي وي در آن حضور دارند همان فرد در خانه مشغول تماشاي تلويزيون است. به گفته دانشمندان شايد اين پديده كاملا غير واقعي به نظر آيد اما بر پايه علم حقيقي رخ مي دهد. بر اساس يكي از نظريه هاي فيزيكي زماني كه پديده اي در يك حالت مشاهده مي شود اين پديده جهان را به دو بخش تقسيم مي كند. نظريه چند حالتي بر اين پايه استوار است كه جهان فعلي طي مشاهده انسان متوقف شده و انسان تنها يكي از واقعيات در حال وقوع را مشاهده مي كند. براي مثال مي تواند توپ فوتبال را ببيند كه در هوا در پرواز است، اما شايد در جهان موازي اين توپ در همان لحظه سقوط كرده باشد و يا شايد اصلا فردي در آن لحظه مشغول بازي فوتبال نباشد. بسياري از فيزيكدانان بزرگ پايه هاي علمي جهان چند حالتي را حتي اگر نتوان آن را به اثبات رساند قبول دارند. "شان كرول" از موسسه تكنولوژي كاليفرنيا يكي از اين فيزيكدانان بوده و معتقد است تا زماني كه نتوان تمدنهاي فوق پيشرفته بيگانه را تصور كرد كه پي به واقعيت اين نظريه برده اند، انسانها تحت تاثير امكان وجود جهانهاي ديگر قرار نخواهند گرفت. وي در عين حال معتقد است هرگز فردي قادر به ابداع دستگاهي نخواهد بود كه با استفاده از آن بتوان ميان اين جهانها ارتباط برقرار كرد. درك واقعيت جهان موازي بستگي شديدي به درك انسان از زمان دارد. به گفته "كرول" ما زمان را به صورت واقعي احساس نمي كنيم، تنها شاهد گذشت آن هستيم. براي مثال گذشت زمان در هنگام يك مسابقه هيجان انگيز بسيار سريع و در سر كلاس يك درس كسل كننده كاملا كند است. يا هنگامي كه فردي تلاش دارد با تاخير در دفتر كارش حاضر نشود، دقايق براي وي با سرعتي باور نكردني مي گذرند اما چند دقيقه باقي مانده از ساعت كار به راحتي با چندين ساعت برابري مي كنند. بازگشت به آينده "فرد آلن ولف" از دانشمندان فيزيك كوانتم نيز معتقد است زمان به شكل يك خيابان يك طرفه به نظر مي آيد كه از گذشته به سوي حال در حركت است، اما با در نظر گرفتن نظريه هاي قابل ملاحظه اي كه در سطح كوانتمي ارائه شده اند، ذرات در آن واحد به سمت عقب و جلو در حركتند. در صورتي كه بتوانيم از بخش "جلو و عقب رفتن در آن واحد" صرف نظر كنيم، شانس درك بخشي از فيزيك را از خود گرفته ايم. به گفته "ولف" زمان در ماشينهاي كوانتمي به صورت مستقيم حركت نمي كند بلكه حركتي زيگزاگ داشته و به همين دليل وي معتقد است امكان ساختن ماشيني كه بتواند زمان را منحرف كند، وجود دارد. به گفته "ريچارد گات" فيزيكدان دانشگاه پرينستون "سرگئي كريكالو" فضانورد روسي كه در 6 ماموريت فضايي حضور داشته است نسبت به بقيه انسانهاي روي زمين 48/1 ثانيه جوانتر است زيرا وي در سرعتي بسيار بالا در مدار حركت كرده است و كم سن تر بودن نسبت به بقيه به معني جهش به آينده و تجربه نكردن زمان حال مشابه با ديگران است. به گفته وي از جهتي مي توان گفت اين فضانورد به سوي آينده سفر كرده و دوباره بازگشته است! "گات" مي گويد نيوتن باور داشت زمان پديده اي جهاني است و تمامي ساعتهاي جهان به صورت يكسان حركت مي كنند. اكنون با توجه به نظريه نسبيت خصوصي اينشتين مي توان گفت سفر به آينده امكان پذير است. با در نظر گرفتن نظريه گرانش اينشتين، قوانين فيزيك از منظري كه امروز آنها را درك مي كنيم نشان مي دهند حتي سفر در زمان به سوي گذشته نيز امكانپذير است اما براي مشاهده امكان اين سفر بايد قوانين جديد فيزيكي در سطح كوانتمي فراگرفته شوند. درك اين قوانين نيز با استفاده از ذره اي فلزي و بسيار كوچك و كاسه اي مخروطي شكل آغاز شده است. در واقع فيزيكدانان دانشگاه كاليفرنيا با ابداع خود مقياس ماشينهاي كوانتمي را به ابعاد بزرگتري تغيير دادند. بر اساس گزارش فاكس نيوز، مسئله بعدي فراگرفتن چگونگي كنترل ماشينهاي كوانتمي و استفاده از آنها براي اجسام بزرگتر است. در اين صورت شايد بتوان با دستكاري تنها چند الكترون كوچك به جهان موازي دست پيدا كرد. | ||
منبع :mehrnews.com
انتظار میرفت که تلسکوپ فضایی کپلر، ماموریت ناسا برای کشف نخستین سیاره فراخورشیدی زمینمانند، یافتههای خود از بررسی بیش از 156 هزار ستاره را در ماه ژوئن / خرداد در اختیار عموم قرار دهد. اما دوشنبه هفته گذشته، یکی از گروههای مشاورهای ناسا پیشنهاد کرد به تیم تحقیاتی اجازه داده شود که اطلاعات 400 جسمی را که گمان میرود نمایندههای سیارهای مناسبی هستند، تا فوریه 2011 / بهمن 1390 منتشر نکند.
به گزارش نیچر، هدف از این تصمیم این است که به تیم تحقیقاتی زمان بیشتری برای بررسی دادهها داده شود، تا آنها بتوانند موارد نامطمئن را کنار بگذارند و سپس اطلاعات را منتشر کنند. اگر این پیشنهاد مورد موافقت قرار گیرد، سیاست جدید بیانگر ویرایش اطلاعات بر پایه محتوای علمی آنها، به جای ویرایش کیفی اطلاعات است. چنین چیزی برای اینگونه ماموریتهای ناسا بیسابقه است.
همزمان با نزدیکتر شدن ستارهشناسان کپلر به کشف احتمالی یک سیاره هم اندازه زمین، که در ناحیه قابل سکونت یک ستاره در حال گردش است، برخی از ستارهشناسان از اشتراک آزاد اطلاعات دفاع میکنند. به اعتقاد آنها، با این کار میتوان از مزایای استفاده از افراد بیشتر و ایدههای آنها برخوردار شد. با این وجود، ستارهشناسان ماموریت کپلر میخواهند کنترل بیشتری را بر روی سیارات احتمالی، که بررسی و تایید آنها ممکن است چندین سال طول بکشد، داشته باشند. چنین رویکرد بستهای نه تنها افتخار علمی نهایی را تضمین میکند، بلکه امکان کنترل رسانهای شدن اخبار را نیز فراهم میکند؛ آن هم در زمینهای که عذرخواهی کردن کار بسیار سخت و دشواری است.
یافتههای اشتباه
از زمانی که کپلر در مارس 2009 / اسفند 1387 به فضا فرستاده شد، این تلسکوپ با خیره شدن به میدانی از ستارگان در نزدیکی ستاره نسرواقع، به جستجوی کاهش اندک نور ستارگان در اثر عبور یک سیاره از جلوی آنها پرداخته است. در ماه ژانویه / دیماه گذشته، تیم تحقیقاتی کپلر خبر کشف پنج سیاره فرازمینی جدید را اعلام کرد. به گفته ویلیام بروکی، ناظر ارشد ماموریت کپلر در مرکز تحقیقاتی ایمز ناسا، تیم تحقیقاتی تا هفته گذشته 328 کاندیدای دیگر را پیدا کردهاند. اما در حدود 50 درصد این دادهها، یافتههای اشتباهی است که اجسامی مانند ستارگان دوتایی با اغتشاش در تصاویر باعث آنها میشوند.
بسیاری از پروژههای اخترفیزیک، زمان معینی را برای استفاده اختصاصی از دادهها در اختیار محققان قرار میدهند. برای مثال، ستارهشناسان مهمان در تلسکوپ فضایی هابل، اجازه استفاده اختصاصی از دادههای خود را به مدت یک سال، پیش از انتشار عمومی آن دارند. اما در ماموریتهای اکتشافی ناسا مانند ماموریت کپلر رسم بوده است که دادههای واسنجی شده، بدون هیچ تاخیری در اختیار عموم قرار گیرد. البته این سیاست قبلا نیز یک بار برای کپلر تغییر داده شده بود. دفعه قبل به تیم تحقیقاتی بیش از یک سال وقت داده شد تا برای حل مشکلاتی که در پردازش اطلاعات به وجود آمده بود، به طور انحصاری از دادهها استفاده کند.
اما بروکی میگوید که باز هم زمان بیشتری نیاز است، زیرا تاخیر در آغاز ماموریت، به معنای از دست دادن یک فصل از مشاهدات زمینی لازم برای بررسی و تایید اطلاعات است. وی همچنین نگران انتشار اطلاعات خامی است که رسانهها بدون اینکه عدم قطعیت آنها را درک کنند، آنها را در بوق و کرنا خواهند کرد.
رازداری بیش از حد
ستارهشناسانی که خارج از ماموریت کپلر به دنبال سیارات فراخورشیدی میگردند، نسبت به آنچه که آن را رویکرد بیش از حد محتاطانه میخوانند، انتقاد میکنند. اسکات گاودی، ستارهشناس دانشگاه ایالتی اوهایو میگوید: «ستارهشناسان خارج از ماموریت میتوانند به تیم تحقیقاتی کپلر کمک کنند. آنها به تنهایی قادر نیستند تمام این سیارات احتمالی را بررسی و تایید کنند. به نظر من تیم کپلر بیش از حد محافظهکار است و این به علم صدمه میزند.»
مالکوم فریدلند، از دانشمندان پروژه فضاپیمای کوروت (COROT) آژانس فضایی اروپا، اسا، میگوید: «تیم کپلر نباید خیلی نگران رقیبانی باشند که از دادههای آنها استفاده میکنند و ممکن است قبل از آنها موفق به کشف سیارات فرازمینی شوند.»
فضاپیمای کوروت، ماموریتی فرانسوی برای جستجوی سیارات فرازمینی است، اما تلسکوپ 30 سانتیمتری آن کوچکتر از تلسکوپ 95 سانتیمتری کپلر است. فریدلند میگوید تیم کوروت به هیچ وجه برنامهای برای استفاده از اطلاعات منتشر شده توسط کپلر ندارند، زیرا آنها به شدت مشغول بررسی و تایید چند صد سیاره احتمالی پروژه خود هستند.
پروژه کوروت نیز سیاستی مشابه طرح فعلی کپلر دارد، آنها به مدت یک سال اطلاعات را به صورت انحصاری استفاده میکنند. اما فریدلند که جزو دانشمندان پروژه آینده کشف سیارات اسا، PLATO، نیز هست، قصد دارد تا دفعه بعد کارها را به صورت متفاوتی انجام دهد. سیاست ماموریت آینده، انتشار فوری دادهها است. وی میگوید: «با این کار شما یک گروه بزرگتر و نیروی کار بیشتری را به رایگان در اختیار خواهید داشت. واضح است که هر چقدر افراد بیشتری را درگیر کنید، پشتیبانی بیشتری را به دست میآورید.»
به نظر میرسد علاقه وافر ژاپنیها به روباتها محدود به زمین نمیشود ، چرا که آنها تصمیم دارند تا سال 2015 / 1394یک روبات دو پا به ماه بفرستند. البته به نظر میرسد مهمترین ماموریت این روبات دو پا تحقق بلندپروازیها و جاهطلبیهای دانشمندان این کشور باشد، چرا که به گفته سایت CrunchGear تنها ماموریت این روبات قرار دادن پرچم ژاپن روی سطح ماه خواهد بود.
به گزارش پاپ ساینس، قبلا نیز دولت ژاپن از برنامههای خود برای فرستادن یک روبات به سطح ماه تا سال 2020 / 1409 خبر داده بود. این کشور تصمیم دارد به فاصله یک دهه بعد از این رویداد، اولین فضانورد خود را نیز به ماه بفرستد. این عملیات قرار است توسط سازمان فعالیتهای فضایی هیگاشیوساکا در اوزاکا (SOHLA) به انجام برسد.
سوهلا قبلا در سال 2009 / 1388 میکروماهواره مایدو-1 را به فضا فرستاده بود و بر همین اساس تصمیم دارد روبات دوپای خود را نیز مایدو-کان نامگذاری کند.
شش شرکت خصوصی که ائتلاف SOHLA را تشکیل دادهاند، تصمیم دارند دهونیم میلیون دلار برای ساخت مایدو-کان هزینه کنند . آنها هم چنین از تخصص آژانس اکتشاف فضایی ژاپن (JAXA) نیز استفاده خواهند کرد . ژاکسا قبلا تصمیم به ساخت روباتهای دوپا داشت ، اما در سال 2005 / 1384 برنامههای خود برای ساخت این روباتها را لغو کرد و ساخت روباتهای چرخ دار را جایگزین آن کرد.
شاید در صورت همزمانی اجرای این دو پروژه مایدو-کان بتواند از روباتهای سیار ساخت ژاکسا سواری رایگان بگیرد !
نیرویوکی یوشیدا یکی از اعضای هیئت مدیره سوهلا در این باره گفت : «روباتهای انساننما بسیار جالب هستند و همیشه باعث هیجان و شگفتی مردم میشوند. اما ما این بار امیدواریم بتوانیم روباتی بسازیم که رویای رفتن به ماه را محقق کند».
ژاپن همواره برای ساخت روباتهای انساننما و استفاده از تواناییهای روباتها طرفداران زیادی داشته است. روباتهای ساخت این کشور انواع بسیار مختلفی از روباتهای شبیهسازی شده موسوم به robo-clones گرفته تا روباتهای کنترل شونده توسط ذهن Asimo را در بر میگیرند.
اما به نظر میرسد آخرین برنامهها برای ساخت روباتهای انسان نما و فرستادن آن به فضا بسیار عجیبتر از برنامههای گذشته باشد که شاید ارزشهای زیادی برای جلب توجه عمومی داشته باشد، اما از لحاظ علمی ارزش چندانی نداشته باشد و به همین دلیل در مورد اجرای آن تردیدهایی وجود دارد.
استفان هاوكينگ دانشمند انگليسي روز يكشنبه گذشته هشدار داد: "موجودات فضايي احتمالا وجود دارند اما بشر بايد از تماس با آنها بپرهيزد چراكه عواقب ناخوشايندي در پي خواهد داشت."
اخترفيزيكداني بر اساس گزارشات تصويري انگليس گفت: "اگر موجودات فضايي مارا ببينند نتايج آن مشابه زماني خواهد بود كه Columbus در آمريكا به زمين نشست و براي اهالي آمريكا هرگز جبران نشد." ... برنامه ها جهاني را به تصوير مي كشند كه در آن فرم هاي خارجي حيات با سفينه هاي عظيم الجثه خود پس از خشكاندن سياره خويش به دنبال منابع حياتي مي باشند.
هاوكينگ هشدار داد: "چنين موجودات فضايي پيشرفته اي احتمالا به دنبال جمع آوري تمام سيارات غني هستند."
وي با فرض وجود موجودات فرازميني گفت: "با توجه به مغز رياضي من اعداد به تنهايي حضور موجودات فضايي را معقول مي داند. بحث اصلي بر سر اين مساله است كه آنها احتمالا چه شكلي خواهند بود."
بشر تا كنون فعاليت هاي زيادي براي برقراري ارتباط با تمدن هاي فرازميني انجام داده است.
تصویر تخیلی - گرافیکی از موجودات فضایی برگرفته شده از فیلم بیگانگان
در 2008 آژانس فضايي آمريكا ناسا آهنگي را (Beatles song "Across the Universe") به عنوان پيام صلح به اعماق فضا فرستاد.
اما تاريخ تلاشهاي بشر براي برقراري ارتباط با موجودات فضايي به چند سال قبل برمي گردد.
كاووشگرهاي پايونر 10 و 11 (Pioneer 10 and 11) ايالات متحده در 1972 و 1973 پرتاب شد.
Voyager 1 and 2 كه هريك حامل يك ديسك فونوگرام به همراه ذخيره كننده صدا و تصوير روي زمين مي باشد در سال 1977 پرتاب شد.