تصاویر ضبط شده توسط هابل

  

   

به ادامه مطلب مراجعه کنید

ادامه نوشته

كشف چگونگي شكل گيري ستاره هاي اطراف سياهچالها

كشف چگونگي شكل گيري ستاره هاي اطراف سياهچالها

ستاره شناسان از طريق شبيه سازي رايانه اي موفق به كشف چگونگي شكل گيري ستاره ها در اطراف سياهچالهاي حجيم شدند. 

به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان از گذشته در جستجوي چگونگي شكل گيري ستاره ها بوده و معتقد بودند كه ستاره ها طي فرايند شكافته شدن ابرهاي ملكولي حجيم در اثر نيروي هاي گرانشي قدرتمند به وجود مي آيند.

به ادامه مطلب مراجعه کنید

ادامه نوشته

ناسا به دنبال اسرار گوگل‌ایکس‌پرایز!

قدمت فناوری‌های به کارگرفته‌شده برای سفر به فضا، کشمکش بر سر سفرهای آینده انسان به ماه و تنوع فناوری‌های تازه در ایکس‌پرایز باعث‌شده ناسا بودجه‌ای را به دریافت اطلاعات ماه‌نشین‌های تجاری اختصاص دهد

 

 مطابق اعلام سازمان ملی هوافضای ایالات متحده، ناسا این سازمان بودجه‌ای 30میلیون دلاری را به بهترین مأموریت‌های تجاری سفر به ماه اختصاص خواهد داد.

به گزارش نیوساینتیست، مایکل براکوس سخنگوی دفتر مرکزی ناسا در واشینگتن هدف از اختصاص این بودجه را استفاده از فعالیت‌های پراکنده فضانوردی عنوان کرده است که دارند برای دریافت جوایز گوگل‌ایکس‌پرایز با یکدیگر رقابت می‌کنند.

جوایز 20میلیون دلاری این رقابت که از سال 2007/1386 آغاز شده به نهاد‌های غیردولتی تعلق خواهد گرفت که پیش از پایان سال 2012/یازدهم دی‌ماه 1391 بتوانند کاوشگری را روی کره ماه فرود بیاورند. در حال حاضر 21 تیم مختلف دارند برای اجرای موفق پروژه‌ها و دستیابی به این جوایز تلاش می‌کنند. (می‌توانید تعدادی از پیش‌نمونه‌ها را اینجا تماشا کنید)

براکوس می‌گوید: «ناسا معتقد است می‌تواند از این مأموریت‌ها درس‌های تازه‌ای بگیرد. رقم نهایی 30میلیون دلار تعیین شده و حداکثر به هر مأموریت 10میلیون دلار تعلق خواهد گرفت. داده‌هایی که به زمین ارسال خواهند شد، می‌توانند در سال‌های آتی و مأموریت‌های آینده مورد استفاده قرار بگیرند».

آپولو 3 و هزینه فناوری
یکی از مواردی که برای ناسا حائز اهمیت است به امنیت کاوشگرها یا ماه‌نشین‌ها حین فرود روی این کره برمی‌گردد. به عنوان مثال اگر سیستمی بتواند حین فرود خطرات احتمالی مانند تخته‌سنگ‌های بزرگ را ارزیابی کند و مانع از فرود ماه‌نشین در این بخش‌ها شود، اطلاعات مرتبط با این فناوری مورد علاقه ناسا خواهد بود.

دیوید گامب، مدیر استروبوتیک‌تکنالوژی یکی از شرکت‌‌کنندگان در رقابت ایکس‌پرایز می‌گوید: «ناسا موفق شده فضانوردان و ربات‌های متعددی را به ماه بفرستد با این حال استفاده از فناوری‌های تازه و ایده‌های جدید مطمئنا سودمند خواهد بود. انسان زمانی پا روی ماه گذاشته که تلویزیون‌ها لامپ خلاء داشته‌اند و کامپیوترها از کارت منگنه استفاده می‌کرده‌اند. توان محاسباتی ام.پی.تری‌پلیرهای امروزی به مراتب بیشتر از آپولو است که با آن فضانوردان به ماه سفر کرده‌اند».

ناسا بخش اعظمی از این بودجه را پس از انجام مأموریت‌ها در اختیار تیم‌های برنده قرار خواهد داد اما رقمی حدود 1.5میلیون دلار برای اطلاعات هر مأموریت و فناوری‌های به کار گرفته‌شده، می‌تواند پش از انجام مأموریت به تیم‌های برگزیده تعلق بگیرد.

احتمالا بخشی از این تخصیص بودجه و استفاده از اطلاعات مأموریت‌های تجاری به کشمکش میان ناسا و کاخ سفید برای لغو یا ادامه سفرهای فضایی برمی‌گردد. شاید اولین سفر بعدی فضانوردان ناسا به ماه سال 2020/1399 میلادی باشد و شاید رویکرد تازه کنگره به تصویب بودجه‌ای جدید و سرعت بخشیدن به سفرهای فضایی منجر شود. در هر صورت اولین سفر به خرده‌سیارک‌ها در سال 2025/1404 پیش‌بینی شده و فناوری می‌تواند بخش مؤثری از آنرا شکل دهد.

منبع : khabaronline.ir

نمای شگفت کهکشانی

  رصدخانه های بزرگ ناسا، تصوير زيبای تازه ای را از دو كهكشانِ در حال برخورد منتشر كردند.

در اين عكس تركيبی، كهكشان های شاخك (آنتن، Antennae) كه فاصله شان تا زمين 62 ميليون سال نوری است، به تصوير كشيده شده اند.

تصوير تازه، تركيبی از تصويرهای گرفته شده توسط رصدخانۀ پرتوی ايكس چاندرا (قسمت های آبی)، تلسكوپ فضايی هابل (قسمت های طلايی و قهوه ای) و تلسكوپ فضايی اسپيتزر (قسمت های قرمز) است. داده های به كار رفته در تهيۀ اين تصوير، در سال های 1999، 2003، 2004 و 2005 جمع آوری شده است. نام كهكشهان های شاخك، از بازوهای بلند شاخك مانندشان گرفته شده كه در نماهای زاويۀ ديد باز اين سامانۀ‌ كهكشانی ديده می شوند. اين اشكال توسط نيروهای كشندیِ ايجاد شده در برخورد، ساخته شده اند.

منبع : hubblesite.org

 

 

تصاویر سه بعدی از سطح مریخ

تمام عکس ها با دوربین های سه بعدي با کیفیت بالای مارس اکسپرس

((High resolution Stereo camera وياHRSC    

گرفته شده اند.

اطلاعات ارسال شده توسط مدار گرد

Mars Express

 (مدار گرد مريخ)به دانشمندان و عموم نگاهی کاملاً جدید از سياره بهرام می دهد.

دره ماریز: شکاف کارما تنها یک قسمت کوچک از سیستم دره ای است که دره ماریز را تشکیل می دهد، این شکاف درة غول پیکر از سمت غرب به شرق و با طول

500Km  

و در عرض  13 درجه جنوبی کشیده شده است. عریض ترین قسمتهای شکاف از 60 تا 100 كيلومتر گسترده شده اند و عمیق ترین قسمتهای کف دره با حدود 8-9 كيلومتر عمق، پایین جلگه های مجاور کشیده است.

باترکیب عکسها مثل این اطلاعات طیفی،دانشمندان تاریخ زمین شناسی دره ماریز را باهم ترکیب می کنند . این عکس ها حدوداً 3-4 بار به صورت عمودی بزرگ شده اند. 

رسوبات منجمد : این عکسهای

HRSC

 بقایای یخچالی را نشان می دهند که به سرازیری می خزند تا دهانه را پر کنند .این دهانه ها در عرض 38 درجه جنوبی و طول 104 درجه غربی یعنی در نزدیکی حاشیه شمالی آبگیر هلاس قرار دارند. دهانه بزرگتر 17 كيلومتر  عرض دارد.

 منظره بالایی نشان می دهد که دانشمندان می توانند عکسهای گرفته شده سه بعدي دوربین  را ترکیب و شبیه سازی سه بعدی درست کنند. برجستگی عمودی 30 بار بزرگتر از جنوب شرقی بالاست.

رنگی و سه بعدي بودن تصاویر واقعی عکسها به طور حیرت انگیزی اين امكان را فراهم می کنند تا به دانشمندان و عموم مردم احساس جزئی دست می دهد،که گویا فضانورد واقعی هستند .

 درسمت راست علت طغیان کانال:این عکس ازمناطق ياني چووس

(Iani choos  )

ودرة آرس تحول بین عوارض بی نظم زمین و طغیان بزرگ کانال های مریخ را نشان می دهد. نواحی برآمده ( سمت چپ پایین)احتمالاً وقتی شکل گرفته اند که یخ زیر زمینی به طور ناگهانی آب شده و باعث فروپاشی زمین هایی می شود که رویشان یخ بوده است. آبی که طی یک سیل عظیم به سطح هجوم آورده ورودی هايی به درة آرس تراشیده است. ( مرکز بالای عکس)

مسير ياب ناسا

(Path finder) 

 ، کمی دورتر و در پایین رود در این دره در جولای 1997 فرود آمد.

 

کلاهک قطبی : این تصویر سه بعدی از کلاهک قطبی شمال، یخ آب وصخره هایی با ارتفاع 2 کیلومتر را نشان می دهد. به تودة شنهای تیره داخل گودی در سمت چپ-پایین عکس توجه کنید.آنها احتمالاً از خاکسترهای آتش فشانی باد آورده ساخته شده اند. برجستگی عمودی حدود 4 بار بزرگتر شده است. دلایل وجود عوارض لایه لایة عادی زمین در مناطق قطبی مریخ تقریباً پیدا شده است

 

دنیای یخ زده   : آیا ما یک دریای یخ زده که با غبار پوشیده شده ، می بینیم یا گدازه های آتش فشانی یخ زده؟

دانشمندان به شدت درباره تفسیر این عکس HRSC در جلگة تخت الیسیوم، که نزدیک استوای سياره بهرام است، بحث می کنند. برای مدافعان نظریة دریای یخ زده، صفحات تاریک، به کلک هایی شناور روی یخها ، مانند نواحی قطبی زمین می مانند. اما دانشمندان دیگری اكثراً فکر می کنند که آن صفحات گدازه های یخ زده اند. کمیابی دهانه ها این طور معنی می دهد که این ناحیه تنها چندین میلیون سال سن دارد.

 

دهانه های برخوردی : دهانة هُلدن با 150 کیلومتر عرض (كه به احترام ادوارد اس هلدن، منجم آمریکایی نامگذاری شده) توسط یک برخورد در حدود 5/3 میلیارد سال پیش بوجود آمده است .درة اوزبوی در سمت چپ – پایین دهانه قرار دارد. ممکن است روزگاری دراین دره آب جریان داشته است، که یک دریاچه را درون دهانه و در زمان ابتدایی تاریخ سياره بهرام شکل داده است. فضاپیمای روح ناسا

(Spirit)

 درون دهانة گوسف فرود آمد، که آن هم درون درة ای قرار دارد.

 

 

 

قلة مرکزی:  وقتی که یک سیارک یا دنباله دار با سطح سیاره ای برخورد می کند، دهانه ای حفر می کند. در برخوردهای شدید قسمت مرکزی کف دهانه به سمت بالا باز می گردد.

برخی موادکه لبه های اصلی را شکل می دهند به داخل فرو می ریزند.این فرآیند ها یک یا چند قلة کوچک خلق می کنند. این شکل کوهستان های مرکزی دهانة 100 کیلومتر نیکوسون را نشان می دهد که تقریباً روی استوا قرار دارد. این کوهها توسط باد فرسایش یافته اند

 

 

آتشفشان محافظ: این تصویرکه بصورت غیرافقی بزرگ شده به مامنظره ای جنوبی ازقلة دهانة هدریاکا پترا

(Hadriaca  patera)

  می دهد ، آتش فشانی باستانی که حدود 1 تا 2 کیلومتر بالاتر از احاطه کننده هایش در لبة شمال شرقی آبگیر هلاس ارتفاع دارد.

کناره های فرسایش یافته و حفره حفره بیشتر رسوبات را با استفاده از جریان های آتش فشانی که محتوی خاکستر آتشفشانی، آب و گاز هستند، تشکیل می دهند.

دهانه های باچگالی کم درکالدرا،که حدود 60 کیلومتر عرض دارند،فعالیت نسبتاً تازه ای رانشان می دهند. آب درة دائو را بوجود آورده، دره ای که در بالای عکس است.

 

بارش شهاب برساوشی 89

مردادماه برای بسیاری از رصدگران، یادآور  بارشهای شهابی زیبای برساوشی است. ببارش شهابی امسال در  روز 21 مردادماه و ساعت 21:30 دقیقه آغاز خواهد شد و بر طبق پیش بینی تا صبح روز 22 مرداد نیز ادامه خواهد داشت. تعداد شهاب در بارش برساووشی در زمانی که کانون بارش در بالاترین ارتفاع از افق قرار دارد 100 عدد ثبت شده است، به عبارت دیگر ZHR برابر 100است. ما این مقدار همیشه ثابت نیست.

بارش شهابی برساووشی از بازمانده های گرد و غبار دنباله داری به نام 109 سوئیف تاتل Swift-Tuttle است. دنباله دار Swift-Tuttle در 16 جولای 1862 توسط دو منجم به نام های Lewis Swift و Horace Parnell Tuttle کشف شد. این دنباله دار دارای دوره تناوب بالایی است و آخرین ملاقات آن در سال 1992 بوده و تا جولای 2126 به ملاقات خورشید نخواهد آمد و مدار دنباله دار نیز تا 51 واحد نجومی از خورشید کشیده می شود.

 

تصویری از بارش شهابی برساووشی در سال 1837 میلادی

 

 

 

 

 

 

 

* بیشتر بدانیم :

اگر بیش از 5 شهاب از یک نقطه در آسمان پدیدار شوند ( یعنی امتداد برعکس حرکت آنها به یک نقطه برسد ) این مکان در آسمان را کانون بارش شهابی گویند. بارش شهابی بر اساس نام صورت فلکی که در آن قرار دارد یا ستاره ای که در نزدیکی ان است نام گذاری می شود. مانند بارش شهابی اسدی ( شیری ) که کانونی آن در صورت فلکی شیر قرار درد. بار شهابی اتا دلوی که کانون بارش در کنار ستاره اتا در صورت فلکی دلو قرار دارد.

 

 

بدست آوردن کانونی بارش شهابی

 

عکاسی از بارش شهابی

عکاسی از بارش شهابی بیشتر به داشتن مواردی مانند ابزار مانسب و داشتن صبر، پشتکار و زیرکی خاصی دارد. در یک بارش شهابی تمامی شهاب ها در نزدیکی کانونی بوجود نخواهند آمد. ممکن است که در منطقه ای بسیار دورتر  پدیدار شوند. به طور مثال 50 الی 100 درجه دورتر از کانون بارش دیده شوند.

برای این منظور استفاده از لنز های واید که دارای میدان دید باز هستند را توصیه می کنیم. لنز هایی مانند 8 میلیمتری، 14 میلیمتری، 20 میلیمتری، 28 میلیمتری و 38 میلیمتری و لنز نرمال 50 میلیمتری برای ثبت بارش های شهابی بسیار مناسب هستند. داشتن آسمان تاریک در عکاسی بسیار اهمیت دارد. آسمانی که دارای حد قدری 5.5 الی 6.5 باشد و کاملاً صاف و بدون گرد و غبار و رطوبت شانش شما را در ثبت تعداد بیشتری شهاب و رصد آن بیشتر خواهد کرد. اگر از دوربین های آنالوگ و مکانیکی استفاده می کنید، حساسیت فیلم را بالاتر از 400 انتخاب کنید. دوربین های دیجیتال با تنظیم حساسیت آن بر روی ISO800 گزینه مناسبی برای ثبت شهاب ها است.

 

 

دوربین عکاسی و پایه برای عکاسی از بارش شهابی

 

عدد F دوربین یا تنظیم دریچه ورود نور نیز بستگی به تاریکی محیط اطراف دارد. اگر آسمان و محیط اطراف دارای تاریکی مناسبی است، می توایند عدد F را بر روی 1.8 و یا 2 تنظیم کنید که بیشترین مقدار نور به فیلم شما برسد. البته با بیشتر شدن مدت نوردهی نیز این عدد تغییر خواهد کرد. به طور مثال در مکانی قرار داردید که دارای آسمانی کاملاً صاف و ایدآل برای رصد است. لنز شما از نوع واید 28 میلیمتری با میدان دید 49 درجه در 74 درجه و نوع فیلم عکاسی شما ASA800  است. برای نوردهی از آسمان در این حالت دوربین را به سمتی از آسمان که احتمال پدیدار شدن شهاب باشد، تنظیم کنید. عدد f را بر روی 2 انتخاب نموده و سرعت شاتر را در حات دستی ( B یا T ) قرار دهید. انتخاب زمان نوردهی بستگی به خودتان دارد.

 

 

دوربین عکاسی با لنز واید

ايميل پروفسور استيون هاوكينگ(استفان هاوكينگ ).........stephen hawking's email

باسلام

احتمالا شما از سایت آقای هاوکینگ تابحال بازدید کرده اید

این سایت به ۱۱ زبان  قابل دسترسی می باشد

اما متاسفانه زبان فارسی جز آن ۱۱ زبان نیست

من با جست و جو در سایت آقای هاوکینگ ۴ ایمیل ایشون را پیدا كردم

---

 

           If you wish to send an email to Professor Hawking you may do so by mailing

درصورتي كه تمايل به ارسال ايميل به پروفسور هاوكينگ را داريد از طريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :

[e-mail]

---

If you are a journalist requesting information, please contact the PA

 

درصورتي كه شما يك روزنامه نگار ي هستيد كه درخواست اطلاعات داريد ازطريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :

[e-mail]

---

If you are having problems accessing this sitehttp://www.hawking.org.uk, please contact

درصورتی که شما مشکلی در دسترسی به این سایت (سایت آقای هاوکینگ ) دارید از طریق ایمیل زیر تماس حاصل نمایید :

[e-mail]

---

If you have any comments on the content of this site or how it might be improved, please contact

 

اگر نظري راجع به اين سايت (سايت آقاي هاوكينگ ) كه چگونه مي تواند بهبود يابد داريد از طريق ايميل زير تماس حاصل نماييد :

[e-mail]  

 

---

 

درصورت استفاده از مطالب وبلاگ ذكر منبع را فراموش نكنيد!!!!!

دانشمندان توانستند آواز خورشید را ضبط کنند

 

اخترشناسان انگلیسی موفق شدند با عکس‌برداری از حلقه‌های تاج خورشیدی و تغییرات میدان مغناطیسی، امواج صوتی حاصل از این فرآیند را شبیه‌سازی کرده و برای نخستین بار، به آواز جو خارجی خورشید گوش دهند.

ابوالفضل کریمی: خورشید تاکنون الهام‌بخش صدها شعر و آهنگ بوده، اما اکنون دانشمندان متوجه شده‌اند که این ستاره در مرکز منظومه شمسی ما موسیقی خاص خود را تولید می‌کند.

به گزارش تلگراف، ستاره‌شناسان دانشگاه شفلد برای اولین بار توانسته‌اند هارمونی‌های موسیقی ترسناکی را که توسط میدان مغناطیسی اتمسفر خارجی خورشید تولید می‌شود، ضبط کنند.

 

آن‌ها متوجه شدند حلقه‌های مغناطیسی عظیمی که به دور لایه خارجی اتمسفر خورشید حلقه زده و به حلقه‌های تاج مشهورند، مانند سیم‌های آلات موسیقی به لرزش درمی‌آیند. در موارد دیگر نیز آن‌ها مانند امواج صوتی عبوری از میان ابزارهای موسیقی بادی رفتار می‌کنند. تاج خورشیدی، خارجی ترین بخش جو خورشید است که از روی زمین فقط در زمان خورشیدگرفتگی کلی دیده میشود.

با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای تهیه شده از این حلقه‌ها که طولشان به یکصدهزار کیلومتر هم می‌رسد، دانشمندان توانستند این لرزش‌ها را به صدا تبدیل کرده و با تغییر فرکانس، آن را برای انسان قابل شنیدن کنند.

 

 

پروفسور روبتوس فون فی‌شیبن‌برگن، مدیر گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی در دانشگاه شفلد در این باره گفت: «شنیدن صداهای تولید شده از چنین منبع بزرگ و قدرتمندی بسیار زیبا و هیجان انگیز بود. این نوعی صداست که دارای هارمونی است. این آزمایش راه جدیدی را برای شناخت خورشید فراهم کرده و به ما بینشی جدید در مورد فیزیک حاکم در لایه‌های خارجی این ستاره می‌دهد که دمای آن به میلیون‌ها درجه می‌رسد».

تصور می‌شود که حلقه‌های تاج خورشیدی در تولید شراره‌های خورشیدی نقش دارند، فوران ذرات باردار بسیار پرانرژی از سطح خورشید که در فضا پراکنده می‌شوند و منجر به ایجاد پدیده‌ای موسوم به آب‌وهوای خورشیدی می‌شوند. زمانی که فعالیت خورشید و در نتیجه شراره‌های خورشیدی افزایش پیدا می‌کند، توفان‌های فضایی به راه می‌افتند که می‌تواند نتایج فاجعه‌باری روی زمین داشته باشد، مانند آسیب رسیدن به ماهواره‌ها، نابودی تجهیزات الکترونیکی، افزایش بیش‌از حد دمای شبکه‌های برق بخصوص در مدارهای نزدیک به قطب.

هفته گذشته نیز ناسا هشدار داد که فعالیت خورشید پس از یک دوره فعالیت کم، در حال افزایش است و تا سال 2013 مقادیر بی‌سابقه‌ای از انرژی مغناطیسی در داخل منظومه شمسی منتشر خواهد شد.

پروفسور فی‌شیبن‌برگن در این باره گفت: «مطالعه موسیقی خورشید، روش جدیدی را برای فهم و پیش‌بینی شراره‌های خورشیدی قبل از تولیدشان فراهم خواهد کرد. حلقه‌های تاج بر اثر امواج انفجاری حاصل از انفجارهای روی سطح خورشید از سمتی به سمت دیگر لرزش پیدا می‌کند. ما هم‌چنین متوجه شدیم که این حلقه‌ها به سمت عقب و جلو لرزش پیدا می‌کنند و به این ترتیب می‌توانند رفتار امواج صوتی در آلات موسیقی بادی را تقلید کنند».

تحقیقات پروفسور فی‌شیبن‌برگن در قالب پروژه‌ای به نام سان‌شاین انجام شده که هدف از آن، فهمیدن و مهار انرژی خورشیدی است. خودش در این باره می‌گوید: «این حلقه‌ها مانند سیم‌های گیتار یا باد داخل سازهای بادی نوسان می‌کنند. با کمک این یافته می‌توان روش‌های جدیدی برای فهم فیزیک حاکم در اتمسفر خورشید ابداع کرد»

برخورد زمین با مریخ

 

طراحی هنری توسط J Vidal-Madjar، ناسا، کپی رایت IMCCE-CNRS.

چقدر احتمال برخورد مریخ با زمین وجود دارد؟ در اثر ادامه بی نظمی های مدارهای سیاره ای در منظومه شمسی، زمین و مریخ به یکدیگر بسیار نزدیک می شوند و حتی احتمال برخورد آنها نیز وجود دارد.

حتماً شما نیز خبرهای گوناگونی در رابطه با سال 2012 شنیده اید. البته اکثر رسانه ها و مراکز فضایی جهان با دلایل قاطع امکان وقوع آنرا رد کرده اند. اما نظریه خروج سیارات از مدار خود و احتمال برخورد آنها با یکدیگر داستان دیگریست. برخلاف سال 2012 این نظریه کاملاً علمی و تایید شده بوده و در حقیقت نتیجه تحقیقات خود این مراکز فضایی است. تنها سوالی که پیش می آید این است : چه زمانی این حادثه به وقوع خواهد پیوست؟

آینده دردناکی در انتظار منظومه شمسی است.

شبیه سازی های کامپیوتری جدید نشان داده شانس کمی وجود دارد که در اثر تداخلات مداری سیارات طی چند میلیارد سال آینده یک برخورد بین زمین با عطارد، مریخ یا زهره به وقوع بپیوندد. عطارد علی رغم اندازه کوچکش در منظومه شمسی بیشترین ریسک را داراست.

نتایج کامپیوتری نشان می دهد یک درصد این شانس وجود دارد که بزرگ شدن مدار عطارد به حدی برسد که این سیاره در طی مسیر خود به دور خورشید مدار زهره را قطع نماید.

بر اساس تحقیقات انجام گرفته "دوزخ سیاره ای" به وقوع خواهد پیوست و عطارد یا از منظومه شمسی به بیرون رانده خواهد شد و یا با خورشید یا سیاره همسایه اش (مثل سیاره زمین) برخورد خواهد کرد.

 

تصویری گرافیکی از برخورد زهره با زمین

 

گرگوری لافلین (Gregory Laughlin) از دانشگاه کالیفرنیا می گوید: "نتایج را درست مثل لیوان آبی که 99 درصد آن پر و یک درصد آن خالی است می بینیم. در حالی که احتمال وقوع یک برخورد در طی میلیاردها سال آینده وجود دارد اما در واقع این برخورد بسیار غیر محتمل است."

سردرگمی منظومه شمسی

محققین جیک لاسکار (Jacques Laskar) و مایکل گاستین (Mickael Gastineau) از رصدخانه پاریس تعداد  2501 سناریو را برای مدارهای سیاره ای مختلف با شبیه سازهای کامپیوتری بررسی نمودند. اغلب نتایج به دست آمده هیچ برخوردی را به همراه نداشت و این درحالی است که 25 مورد از آنها منتهی به قطع مدار عطارد می شد.

بر طبق شبیه سازی های انجام گرفته اگر افزایش طول مدار عطارد منجر به برخورد این سیاره با خورشید یا سیاره زهره گردد مابقی منظومه شمسی زیاد تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت.

اما اگر تغییرات مداری عطارد باعث حرکت آن به سوی یکی دیگر از سیارات داخلی منظومه شمسی گردد احتمالا منجر به برخورد زهره یا مریخ با زمین خواهد شد.

در ابتدا احتیاج است که عطارد با نیروی گرانشی مشتری ناپایدار و بی ثبات گردد و بعد خود منجر به ناپایداری مریخ شده که در نهایت باعث می شود به زمین بسیار نزدیک گردد. تنها در این صورت است که مدار زهره ناپایدار شده و باعث برخورد آن با زمین می گردد.

دانشمندان در زمان بررسی داده ها متوجه شدند که تنها در 5 مورد احتمال دارد که مریخ از منظومه شمسی به بیرون پرتاب شود و در 200 مورد دیگر با اجرام آسمانی دیگری برخورد خواهد کرد ( که 48 مورد آن مربوط به زمین بود )

لافلین در مطالعه ای در سال 2001 احتمال پرتاب زمین به بیرون را یک در 100000 تعیین نمود.

همانطور که سیارات به اطراف حرکت می کنند تراژدی های مختلفی در انتظارشان است. شواهدی از چنین برخوردهایی در منظومه های سیارات خاراجی دیده شده است، از جمله اینکه احتمالا 2M1207B از برخورد و ترکیب دو سیاره به وجود آمده است.

و ماه حدوداً 4 میلیارد سال قبل زمانی شکل گرفت که یک سیاره به اندازه مریخ با زمین برخورد کرد.

دلایل بسیار محکم

نتایج مدل جدی جدید شواهد و مدارک بسیار محکمی برای آینده منظومه شمسی فراهم آورده.

لافلین در SPACE.com گفت: "اینها اولین محاسباتی هستند که به درستی و با قطعیت به سوالات همیشگی درباره منظومه شمسی پاسخ گفته است." چرا که مدل لاسکار و گاستین بر پایه معادلات نابرابری میانگین (non-averaged equations) بوده و نسبیت عمومی  را نیز محاسبه می کند. در مدل های قبلی حرکات سیاره ای بر پایه معادلات برابری میانگین بود و اثرات نسبیت عمومی را شامل نمی شد.

زمانی که سیارات مورد نظر به نزدیکی برخورد می رسند برای پیش بینی های دقیق و درست چنین معادلاتی خوب جواب نمی دهد. در واقع نسبیت عمومی اثر گرانش بر زمان و فضا را نادیده می گیرد. که این دو نقش مهمی در سناریوی برخورد بازی می کنند.

 

 

لافلین می گوید: "مدار عطارد کمی بیضی شکل است و خورشید به جای اینکه در مرکز قرار داشته باشد در یک سمت این بیضی قرار گرفته. پس از یک مدت زمان طولانی (مثلا 100000 سال) جهت گیری مدار عطارد تغییر می یاید. نسبیت عمومی به این تغییر سرعت می بخشد و خود باعث می شود تا احتمال اینکه مشتری بتواند اثرات عظیمی بر روی مدار عطارد داشته باشد کاهش یابد

جهان موازي ثابت شد (مردي كه 48/1 ثانيه از ديگران جوان تر است !!!!!!!)

جهان موازي ثابت شد

فيزيكدانان كوانتمي دانشگاه كاليفرنيا كشف عجيبي كرده اند كه به گونه اي نشان مي دهد جسمي كه در مقابل يك فرد قرار گرفته و ديده مي شود مي تواند به صورت همزمان در جهاني موازي نيز وجود داشته باشد.

به گزارش مهر، اين كشف به واسطه ذره اي كوچك و فلزي انجام گرفته است؛ براده اي به قطر يك تار مو، جسمي كه بسيار ريز است اما در عين حال مي توان آن را با چشم غير مسلح نيز مشاهده كرد.

دانشمندان اين ذره را در كاسه اي مخروطي و تاريك سرد كرده و تمامي هواي اطراف آن را به منظور حذف ارتعاش خارج كردند. سپس محققان ذره را مانند يك دياپازون حركت داده و مشاهده كردند ذره در زماني واحد حركت كرده و متوقف مي شود.

چگونه اين پديده را درك كنيم؟

براي درك اين پديده كه كاملا غير ممكن به نظر مي رسد، بايد بسيار بسيار كوچك انديشيد، حتي كوچكتر از اتمها، الكترونهايي كه به دور هسته اتم در گردشند، در آن واحد در حالتهاي چند گانه حركت مي كنند كه ثابت كردن آنها تقريبا غير ممكن است. به بيان ساده تر مي توان گفت زماني كه فردي در شهر اكلاهاما به ديدن مادر خود مي رود در جهان موازي كه ذرات اتمي وي در آن حضور دارند همان فرد در خانه مشغول تماشاي تلويزيون است.

به گفته دانشمندان شايد اين پديده كاملا غير واقعي به نظر آيد اما بر پايه علم حقيقي رخ مي دهد. بر اساس يكي از نظريه هاي فيزيكي زماني كه پديده اي در يك حالت مشاهده مي شود اين پديده جهان را به دو بخش تقسيم مي كند. نظريه چند حالتي بر اين پايه استوار است كه جهان فعلي طي مشاهده انسان متوقف شده و انسان تنها يكي از واقعيات در حال وقوع را مشاهده مي كند. براي مثال مي تواند توپ فوتبال را ببيند كه در هوا در پرواز است، اما شايد در جهان موازي اين توپ در همان لحظه سقوط كرده باشد و يا شايد اصلا فردي در آن لحظه مشغول بازي فوتبال نباشد.

بسياري از فيزيكدانان بزرگ پايه هاي علمي جهان چند حالتي را حتي اگر نتوان آن را به اثبات رساند قبول دارند. "شان كرول" از موسسه تكنولوژي كاليفرنيا يكي از اين فيزيكدانان بوده و معتقد است تا زماني كه نتوان تمدنهاي فوق پيشرفته بيگانه را تصور كرد كه پي به واقعيت اين نظريه برده اند، انسانها تحت تاثير امكان وجود جهانهاي ديگر قرار نخواهند گرفت. وي در عين حال معتقد است هرگز فردي قادر به ابداع دستگاهي نخواهد بود كه با استفاده از آن بتوان ميان اين جهانها ارتباط برقرار كرد.

درك واقعيت جهان موازي بستگي شديدي به درك انسان از زمان دارد. به گفته "كرول" ما زمان را به صورت واقعي احساس نمي كنيم، تنها شاهد گذشت آن هستيم. براي مثال گذشت زمان در هنگام يك مسابقه هيجان انگيز بسيار سريع و در سر كلاس يك درس كسل كننده كاملا كند است. يا هنگامي كه فردي تلاش دارد با تاخير در دفتر كارش حاضر نشود، دقايق براي وي با سرعتي باور نكردني مي گذرند اما چند دقيقه باقي مانده از ساعت كار به راحتي با چندين ساعت برابري مي كنند.

بازگشت به آينده

"فرد آلن ولف" از دانشمندان فيزيك كوانتم نيز معتقد است زمان به شكل يك خيابان يك طرفه به نظر مي آيد كه از گذشته به سوي حال در حركت است، اما با در نظر گرفتن نظريه هاي قابل ملاحظه اي كه در سطح كوانتمي ارائه شده اند، ذرات در آن واحد به سمت عقب و جلو در حركتند. در صورتي كه بتوانيم از بخش "جلو و عقب رفتن در آن واحد" صرف نظر كنيم، شانس درك بخشي از فيزيك را از خود گرفته ايم.

به گفته "ولف" زمان در ماشينهاي كوانتمي به صورت مستقيم حركت نمي كند بلكه حركتي زيگزاگ داشته و به همين دليل وي معتقد است امكان ساختن ماشيني كه بتواند زمان را منحرف كند، وجود دارد.

به گفته "ريچارد گات" فيزيكدان دانشگاه پرينستون "سرگئي كريكالو" فضانورد روسي كه در 6 ماموريت فضايي حضور داشته است نسبت به بقيه انسانهاي روي زمين 48/1 ثانيه جوانتر است زيرا وي در سرعتي بسيار بالا در مدار حركت كرده است و كم سن تر بودن نسبت به بقيه به معني جهش به آينده و تجربه نكردن زمان حال مشابه با ديگران است. به گفته وي از جهتي مي توان گفت اين فضانورد به سوي آينده سفر كرده و دوباره بازگشته است!

"گات" مي گويد نيوتن باور داشت زمان پديده اي جهاني است و تمامي ساعتهاي جهان به صورت يكسان حركت مي كنند. اكنون با توجه به نظريه نسبيت خصوصي اينشتين مي توان گفت سفر به آينده امكان پذير است. با در نظر گرفتن نظريه گرانش اينشتين، قوانين فيزيك از منظري كه امروز آنها را درك مي كنيم نشان مي دهند حتي سفر در زمان به سوي گذشته نيز امكانپذير است اما براي مشاهده امكان اين سفر بايد قوانين جديد فيزيكي در سطح كوانتمي فراگرفته شوند.

درك اين قوانين نيز با استفاده از ذره اي فلزي و بسيار كوچك و كاسه اي مخروطي شكل آغاز شده است. در واقع فيزيكدانان دانشگاه كاليفرنيا با ابداع خود مقياس ماشينهاي كوانتمي را به ابعاد بزرگتري تغيير دادند.

بر اساس گزارش فاكس نيوز، مسئله بعدي فراگرفتن چگونگي كنترل ماشينهاي كوانتمي و استفاده از آنها براي اجسام بزرگتر است. در اين صورت شايد بتوان با دستكاري تنها چند الكترون كوچك به جهان موازي دست پيدا كرد.

منبع :mehrnews.com